Ghoulia przemierzała klasę jak chimera w klatce, próbując wszystkiego żeby pobudzić swój mózg do działania. 'Ta sytuacja jest dla mnie nie komfortowa, jak przedmiot, którego się jeszcze nie uczyłam przed egzaminem'.
Dla Ghouli nie można był znaleźć żadnego sposobu na wybudzenie się z drzemki i zakończenie tej koszmarnej sceny. Teraz wydawało się, że jej myśli są rościągliwe, miękkie i gumowe, tylko nie tak słodkie i pyszne jak jej styl.
'Żałuję, że nie mogę uzyskać pomocy przyjaciela, albo i trzech, i wrócić do realnego świata, może po prostu tam uciec' Ale myśli o ucieknięciu gdziekolwiek wciąż pozostawały za blokadą uwięzienia wewnątrz zamkniętego pokoju.
Wszystkie słowa Ghoulii zostały przetłumaczone z zombijskiego, prawdopodobnie to wiedziałeś, ale myśleliśmy, że lepiej to napisać.
Potem Ghoulia wstrzymała się, kiedy usłyszała głos dochodzący z holu za drzwiami. 'Ghoulia, jeśli jesteś w środku' powiedział znajomy głos, 'my też jesteśmy uwięzione w tym śnie, więc przygotuj się do wydostania się stąd'.
Ghoulia odpowiedziała 'Jestem tu, ale jestem w kropce, próbowałam się stąd wydostać, ale nie miałam szczęścia' potem wydawało jej się, że usłyszała 'czadowe', 'totalne' i coś w rodzaju 'jak', następnie 'Wyciągniemy Cię stąd, proszę zaczekaj na nas'.
Ledwo odsunęła się od drzwi, kiedy Abbey rozbiła je swoją lodową mocą. Frankie szybko do niej dołączyła, Draculaura też, potem otoczyły Ghoulię i spytały się jej 'Proszę, powiedz nam co mamy robić'.
Ghoulia wzruszyłą ramionami i smutno westchnęła 'Nie możemy nic zrobić, nie zostało nic do wypróbowania.' Draculaura powiedziała, 'To moja wina' znowu przyznając się do winy, 'Powinnam była zignorować moje słodkie kły zamiast się podporządkowywać'*
Nawet Frankie byłaa taka zdołowana, że nie mogła wpuszczać iskier, a gdy Abbey pomyślała o ich obecnej sytuacji czuła, że się rozmraża. Sir Hukacz wleciał przez drzwi, okrążył Ghoulię i zrzucił jej książkę na podłogę.
Książka wylądowała otwarta na stronie, gdzie znajdował się obrazek słodkiego cukierka, Draculaura wskazała go 'Hej, to ten cukierek, którego widziałam o północy!'. Więc Ghoulia zręcznie podniosła książkę i przeczytała o przekąsce. 'Ten cukierek został stworzony przez Boogeymana, więc teraz wiem, jak się stąd wydostać!'
Teraz kiedy Ghoulia znała swój cel jej mózg zaczął działać. 'Jeśli jestem w stanie znaleźć szczoteczkę do zębów możemy się obudzić i wydostać z tego miejsca!' 'Ja mam szczoteczkę!' powiedziała Abbey 'ale myślę, że jej bateria jest na wyczerpaniu. Czemu tak dziwnie na mnie patrzysz? Zawsze myję zęby przed snem.'
'Niech wszyscy zbiorą się w kręgu i dotkną szczoteczki, a ty, Frankie, jeśli możesz, stwórz iskrę. Wtedy będziemy mogły się stąd wydostać.' powiedziała Ghoulia. Ze śrub Frankie wystrzeliły iskry, baterie w szczoteczce się naładowały, sen się skończył, a upiorki obudziły się w swoich łózkach.
Przeciągnęły się, ziewnęły i rozejrzały wokół siebie, potem odetchnęły z niedowierzaniem i zaśmiały się do siebie z czystej ulgi. 'Kto totalnie ma ochotę na przekąskę?' zapytała Draculaura puszczając oczko. Następnie schyliła się i już po chwili wszystkie poduszki latały nad ich głowami. 'Właściwie ja nie. Tak sądzę'.
______
* WTF?
Podoba wam się pamiętnik Ghouli w w tej serii? Co sądzicie o zakończeniu historii Sweet Screams?
Prosimy o komentarze!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz